Το Γαϊτανάκι των σκιών και των χρωμάτων

Το γαϊτανάκι των σκιών και των χρωμάτων...

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – Διασκευή κειμένου: Γιώργος Μπεκιάρης
Ερμηνεία: Καλλιόπη Βούλγαρη, Μαρία Στειακάκη, Αμαλία Παναγιωτοπούλου, Ευθύμης Αργυράτος, Γιώργος Μπεκιάρης
Digital performance art: Ευθύμης Αργυράτος
Μουσική σύνθεση: Νίκος Δημογιάννης
Επιμέλεια κίνησης: Όλγα Σπυράκη
Κατασκευή σκηνικών: Κώστας Σαλπιστής
Κατασκευή κοστουμιών: Ρένα Μπαλή
Χειρισμός ηλεκτρονικών μέσων: Αντώνης Αργυράτος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Στειακάκη

Η παράσταση

Το γαϊτανάκι της Ζωρζ Σαρή ήταν η έμπνευση. Ξεκινήσαμε ένα ταξίδι εξερεύνησης στον μαγικό κόσμο των σκιών. Πειραματιστήκαμε με πλήθος τεχνικών: σκιές με σώμα, σκιές με αντικείμενα, ηλεκτρονικές σκιές… Το άσπρο – μαύρο μας βοήθησε να αποτυπώσουμε τις αντιθέσεις του κόσμου. Μερικές πινελιές χρώματος μας φάνηκαν απαραίτητες για να εκφράσουμε τη φωλιασμένη ελπίδα για ένα κόσμο χωρίς σύνορα και διακρίσεις. Οι τέχνες του θεάτρου, της ζωγραφικής, της μουσικής και του χορού μας έδωσαν την ευκαιρία να φτιάξουμε το δικό μας Γαϊτανάκι των σκιών και των χρωμάτων. Μένει να δούμε ‘μήπως η αλήθεια κρύβεται στο τραγούδι των παιδιών’….

‘Η Ζωή θέλει να την αγαπάνε. Να την αγαπάνε χωρίς παζαρέματα, πολύ κι αλογάριαστα.’ Ο Νικόλας την αγαπάει τη Ζωή και ξέρει πως ‘μόνο εκείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο.’ Μας απλώνει το χέρι να γίνουμε ένας κρίκος στην αλυσίδα της φιλίας που μας δένει με τους ανθρώπους και να βαδίσουμε μαζί τους στον ίδιο δρόμο. Μας θυμίζει: ‘Να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος είσαι εσύ.’

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Το ιδεώδες της αδερφοποίησης των ανθρώπων και των λαών αποτέλεσε ουτοπικό όραμα για σπουδαίες προσωπικότητες αλλά και απλούς ανθρώπους. Ακολουθώντας το νήμα που συνδέει τα βήματά τους, διαφαίνεται η αγωνία τους για έναν κόσμο ειρηνικό, χωρίς διακρίσεις και σύνορα.

Η Ζωρζ Σαρή, στο λογοτεχνικό έργο της Το Γαϊτανάκι, πλάθει έναν καθημερινό ειρηνοποιό ήρωα για να ενσαρκώσει τούτο το όραμα και να προβάλλει τη σημαντικότητα του ατόμου που ξεκινώντας ως μονάδα μπορεί να επηρεάσει τη συλλογική συνείδηση και να αλλάξει την τύχη όλου του κόσμου. Ο Νικόλας μοιάζει με τον αετό που όταν γεράσει έχει δύο δρόμους να ακολουθήσει: να τελειώσει ήρεμα τη ζωή του ή να περάσει μια επίπονη διαδικασία, κλεισμένος κάποιους μήνες στη φωλιά του χτυπώντας το ράμφος του και μαδώντας τα φτερά του, για να αναγεννηθεί. Λίγο πριν κλείσει ο κύκλος της ζωής του, ο Νικόλας αφουγκράζεται στο τραγούδι ενός κοριτσιού την αλήθεια που συγκλονίζει την ύπαρξή του και τον ξυπνάει από το λήθαργο του εφησυχασμού. Μεταμορφώνεται σε νέο, για να γυρίσει όλο τον κόσμο και να κοινωνήσει την Ιδέα του: «Αν όλα τα παιδιά της Γης πιάναν γερά τα χέρια…». Η μαγική αυτή αλλαγή του δε θα μπορούσε να εκφραστεί σκηνοθετικά πιο ανάγλυφα παρά μόνο με τη χρήση της σκιάς που είναι συνυφασμένη με μεταφυσικές ιδιότητες και συνάμα αφαιρεί καθετί περιττό για να αποδώσει την ουσία των πραγμάτων. Οι τεχνικές της σκιάς πλαισιώθηκαν από ηλεκτρονική εικαστική σκηνογραφία, live ζωγραφική, video art και φωτογραφία, για να προβληθεί το μήνυμα του έργου κινητοποιώντας το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων.

Λόγια ανθρώπων που αγωνίστηκαν για την ειρήνη...

Έχω ένα όνειρο, ότι μια μέρα… μικρά μαύρα αγόρια και μικρά μαύρα κορίτσια θα μπορούν να πιαστούν χέρι – χέρι με μικρά λευκά αγόρια και λευκά κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σαν αδέρφια.

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Όχι, όχι. Όχι βία! Όχι βία! Με την αγάπη, μόνο με την αγάπη θα νικήσουμε.

Μαχάτμα Γκάντι

Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο κι ένα μολύβι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο.

Μαλάλα Γιουσαφζαϊ (Νόμπελ Ειρήνης 2014)

Πάντα κάτι φαίνεται αδύνατο , μέχρι να πραγματοποιηθεί.

Νέλσον Μαντέλα

H παράσταση...

Συνέντευξη της ομάδας στο Lepanto tv